Ik zal het maar eerlijk bekennen....de gedachte dat onze oudste zoon , alleen op scouting-kamp gaat, maakt me aan het huilen. Ik word echt verdrietig aan de gedachte dat mijn 8,5 jaar oude zoon daar ver weg van me zit. Helemaal zelfstandig moeten zijn , kan hij wel zonder mij, zonder ons?
Toch gaat hij, want al zijn vrienden gaan. En het zal fantastisch worden. En de tranen van zijn moeder ,die hoeft hij niet te zien. En dus maakte ik maar wat voor hem.
Een waszak , dat moest, en een etui voor zijn zaklamp en opschrijfboekje.
Liefde is loslaten ..............en dat kost me veel, maar we wensen hem het allerbeste.
Gelukkig gaan we eerst nog een week als gezin weg, en dan knuffel ik hem elke dag plat.
wauw, wat een moois maakte je voor hem zeg... ja, loslaten is heel erg moeilijk ... xxx
BeantwoordenVerwijderenPrachtig en herkenbaar... Toen oudste dochter op kamp ging maakte ik voor haar een toilettas met aan de binnenkant een mooie 'love you' stempel. Zij blij en het gaf mij gewoon een goed gevoel. gr. Hennie
BeantwoordenVerwijderenOh ik leef met je mee. Maar inderdaad, hij zal het vast geweldig vinden en komt straks weer zo trots thuis. Sterkte mam!
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar. Ik mocht hetzelfde 3 weken geleden ervaren. Ze vertrok, 8 dagen op Chiro kamp, net 7 jaar geworden. En ze had er de tijd van haar leven. Ze vertelde achteraf dat ze maar 1 keer verdrietig was geweest op kamp, op de terugweg in de bus, ze wilde zooo graag dat het kamp nog een dag langer zou duren... En ik mij maar zorgen maken.
BeantwoordenVerwijderenIk ben er zeker van dat jouw oudste ook een fantastische tijd zal beleven en sterkte voor jou!