Denken dat je alles kan

Ik vind van mezelf dat ik heel veel kan.

Als ik na een druk programma , in de avond  , mijn dag soms eens naloop, dan verbaas ik me, wat ik op een dag allemaal kan. Je kent het wel, naar school, boodschappen doen, het huishouden, tussendoor wat langsbrengen bij iemand, hier een kaartje schrijven, daar een zwemles....daar huiswerk overhoren, niks bijzonders maar wel veel.

Afgelopen dagen waren het van die volle dagen. Ik doe dan wel heel veel , maar er blijft ook heel veel liggen. Opruimen is niet mijn sterkste kant...dus overal liggen stapeltjes. Of bultjes....of meer.

Nou, vandaag , de maandag, ging ik dat eens aanpakken.....

Maar...eh  tja,  ik had een bezoek aan het ziekenhuis met een kind van ons, niks ernstigs, twee kleine visites bij anderen die ziek zijn, retourneren van schoenen en dan naar de stort voor allemaal zooi .

Een mens verzamelt wat he? Ik heb overal projecten liggen...

En dan nog al die plannen die in mijn hoofd zitten maar er niet uitkomen. En de zorgen om anderen die me bezighoud.

De zorgen van anderen zitten bij mij vaak erg in mijn hoofd, daarnaast  hebben  we donderdag een verjaardag, die moet ook voorbereid....taart recept, kadootjes....feestje is gepland.....

Dus ook vandaag weer veel , veel , veel in een dag.

En mijn man is al een paar dagen ziek...

( de strijk voor deze dag)

NOU... gaat deze "druk" zijn klaag zang nog ergens naar toe.....JA

Want toen de lamp in de badkamer nog uitviel , en ik erachter kwam dat ik geen  lampen

meer had, was ik OP. Ik sjees naar de winkel voor een paar lampen en........

Ik sta in de rij achter een man die zo'n jack aan heeft. Het raakt me....een christen voor me in de rij.

(plaatje van internet)

Ik spreek hem aan, en ik schiet opeens vol, en zeg hem dat ik het even als een kleine bemoediging zie om hem voor me te hebben staan.  Zo van God die zegt:  meisje doe eens rustiger aan. Maak je geen zorgen , maar je niet druk.

De man, elder David staat op zijn jas, geeft me een bijbeltje en zegt dat Jezus ook voor mij is gestorven. Ik beaam het en veeg mijn tranen weg....de cassiere die ik ken, 13 jaar ben ik er al klant.... geeft me een snoepje, zo lief....En dan geeft die onbekende christen me een HUG. Hij zegt tot ziens, hier of later in de hemel , en ik ben totaal van mijn sokken geblazen. Wat een tranen...wat een moment. Wat kan ik het toch te vaak zelf willen doen, het is allemaal niet nodig. 

Helaas ben ik niet zo'n mega schrijver, maar ik hoop dat je de boodschap begrijpt. Druk type wordt even stil gezet.  Misschien lees je dit als christen , misschien als een creatieve geest, misschien als een bekende van mij ...hoe dan ook, ik deel het omdat ik echt geloof in God. Hij is er voor mij, en Hij is er ook voor jou. Mijn dag is prima afgelopen, ik hoop zo dat je zoiets ook eens  meemaakt.