Van die dagen

Ik ben al 3 dagen helemaal niet lekker.

Ik hoest zo erg dat mijn hoofd er bijna  af vliegt.

En een stem die zo schor klinkt...ahh niet normaal.

Een hoofdpijn...oef...

Ik krijg dan zo'n "hang" gevoel...alles in huis gaat op 

een heel langzaam tempo.

Ik doe mijn wasjes, ik doe de afwas...

Zelfs vanochtend heb ik de vriezer ontdooit...

Maar de opruim stapeltjes blijven wel liggen.

De werkjes van de zondagsschool...

De tent die echt naar zolder moet.

Ik kan niet zo bukken want dan blijf ik in het hoesten hangen.

Dus langzame dagen , die me aan de ene kant frustreren, maar aan

de andere kant veel moois laten zien.

Ik loop tegen een aanbieding aan 4 tapjes ( die ik niet nodig had)

maar die ik voor 2 euro niet laat liggen.

Daar knap ik van op.

Een tas die al klaar lag om genaaid te worden, 

die zomaar , op dat langzame tempo, toch af komt.

Je kan het niet zien, maar het is een geweldig 

maatje....leuk voor een shopper, en toch kan het 

ook als gewone tas....Voor een van de juffen aan het eind van het

fanTAStische jaar....

Van zo'n projectje knap ik nog meer op, voldoening...

En dan heb je kinderen die op je rug kloppen , als ik tekeer ga met het 

hoesten en echt even lief willen zijn ( groots moment )

en een man die bij het loopje na de maaltijd 

voor mij deze 5 dozen 

aardbeien meeneemt. Wat een schat schat schat

De buurvrouw gooide heerlijke blaadjes door de bus en 

dochter lief mag afzwemmen voor A (hiha)

Ik knap er van op.

Dus hoewel er wat ingredienten zijn om treurig te worden, mezelf erg

zielig te vinden ....denk ik Nee.

Het is soms op een ander tempo

net zo leuk, en de mensen om mij heen zijn geweldig. Er is

teveel leuks en liefs , en ik geniet ervan.

Vreemd he, zoals iets kan gaan.

Dat wilde ik gewoon even delen.

En nu ga ik aan de aardbeien.