Dit is mijn allerliefste vaasje....
En daar zaten heerlijke bloemen van mijn moeder in.
Nadat deze week mijn mooie sneeuwbal kapot ging,
nadat we ernstige lekkage hadden (jaja, na t vorige bericht werd het alleen
maar erger, we kunnen nu ook niet wassen)
nadat ik dus een hele tas natte kadootjes
weg kon gooien...
Nadat er een pas geverfde muur mooi gemaakt werd
met tekeningen die met prit erop werden gedaan....en ik dat
moest gaan herstellen....
Daarna ging ook dit vaasje tegen de grond...in heel veel scherven.
De bloemen knakten, die stonden daarna dan maar gewond in
een cola glas...Toen was de maat wel vol.
Ik had ook al de hele week lampen vervangen, er patsten
gewoon 5 lampen in een week....Wat is er toch aan de hand?
Nadat ik dus een beetje liep te filosoferen over
hoe belangrijk spullen nou zijn....
En dat ik liep te dubben , of dit op het wereld leed nou
echt zo erg was....
Toen kwam manlief aanzetten met een nieuwe bos.
En een nieuw vaasje....
Dan is dat lieve gebaar veel meer waard toch ,
dan alle spullen op de wereld.
Dank je schatje...
En aan mijn kinderen: gaat er nog iets stuk
dan hou ik zakgeld in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten